حضرت بیدل! قفس، قفس است... هرچند خیلی نزدیک به آشیان...
و شاید دردِ قفس بودنش، آن نزدیکی ها معلوم تر باشد ...
و شاید همین که یادمان به این درد باشد، مهم است... نه آزادی