صد نگاه
- جمعه, ۱۵ آبان ۱۳۹۴، ۱۲:۵۰ ب.ظ
صد نگاه از نیمه ره برگشت، تا آخر یکی
هر چه باداباد گویان از برِ آن رو گذشت...
[طرحهای شخصی سید احمد برقعی]
استفاده با ذکــــــر منبع بلامانع است.
جواب دادن به نظرات را جز به ضرورت روا نمی دانم.
بایگانی
- دی ۱۳۹۴ (۳)
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱)
- بهمن ۱۳۹۳ (۱)
- مهر ۱۳۹۳ (۳)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱۰)
- مرداد ۱۳۹۳ (۲)
آخرین مطالب
-
۹۴/۱۰/۱۶صلح انفسی
-
۹۴/۱۰/۱۳صورت آفاقی
-
۹۴/۱۰/۱۰قرین
-
۹۴/۰۸/۱۵صد نگاه
-
۹۴/۰۳/۲۹گریز
-
۹۴/۰۳/۲۸مردانی که...
-
۹۴/۰۲/۰۳فال
-
۹۴/۰۱/۱۳آنچه در بالاستی
-
۹۳/۱۱/۰۵نیم پرواز
-
۹۳/۰۷/۲۷عبور و مرور
چه کار خوبی از آب در آمده.
کلی لذت بردم.
خب می دانی که من با تصویرسازی های شعری یا اصطلاحا شعروگرافی
از ریشه، مخالفم.
شعر را که وحشی است و دودآسا
می خواهد در بند کند و رنگی کند و شکل بدهد بهش.
این کاز خب، خوب نیست.
ولی گرافیک های اقتباسی از اشعار را دوست دارم.
این می شود یک جور الهام گرفتن که بد است نه بی حساب کتاب.
اگر مصرع، این همه، محوریت و مرکزیت نداشت کار اصولی تر می نمود.
نباید نگویم که کار برایم کمی ته رنگِ عاشورایی هم داشت.
جا دارد بهش فکر کنم و این نگاهم را فرموله شده تر برایت بگویم.
روی هم رفته، کار را پسندیدم و دوست داشتم.
ببخشید که لحنم شد شبیه این سرویراستارها یا دبیرهای سرویس.
سپاسگزارم
معتمد